...بین کسانی جاودان می ماند که ازدواج می کنند، اما نه با یکدیگر. می گویند عشق یک بیماریست و علاج آن ازدواج است.
می گویند: "آنان که کسی عاشقشان نمی شود بد اقبالند، و آنان که عاشق کسی نمی شوند بد بخت".
باید عاشق بود. باید عشق را چشید. باید آن را به دل راه داد و گذارد تا هر ذره ی خون که از قلب می گذرد از آن بهره ای برده و این شیرین ترین احساس را با خود به دور دست های وجود ببرد و هر سلول را با عطر آن آشنا کند. آنگاه بازدممان بوی عشق خواهد داد و حرف هایمان مهربان تر خواهد شد. آنگاه دیگر عشق در انحصار لیلی و مجنون و یا شیرین و فرهاد نخواهد ماند.